ارزیابی مطلوبیت زیستگاه آهوی ایرانی(Gazella subgutturosa) در منطقه حفاظت شده هفتاد قله استان مرکزی

چکیده آهوی ایرانی(Gazella subgutturosa)، با وضعیت حفاظتی آسیب پذیرVU ،گونه ای از گاوسانان ساکن مناطق دشتی و استپی ایران است که جمعیت آن در دهه های اخیر کاهش چشمگیری یافته است. منطقه حفاظت شده هفتادقله ازجمله زیستگاه‌های این گونه در گذشته محسوب می‌شده که در حال حاضر در داخل منطقه منقرض شده است. به منظور معرفی مجدد این گونه به منطقه حفاظت شده هفتادقله آگاهی از زیستگاه های مطلوب در سطح منطقه ضروری است، از این رو در این پژوهش با استفاده از دو رویکرد مکسنت و رگرسیون لوجستیک و داده های مربوط به گذشته(سال 1354)، مدل مطلوبیت زیستگاه آهو در منطقه حفاظت شده هفتادقله در گذشته تهیه و با توجه به شرایط فعلی متغیر های زیست محیطی به زمان حال(سال 1392) تعمیم داده شد. از جمله فاکتورهای مورد بررسی، ارتفاع از سطح دریا، شیب، منابع آب و عوامل انسانی شامل فاصله از روستاها، معادن، مزارع و جاده ها بود که به عنوان متغیرهای پیش بینی کننده در مدل مطلوبیت زیستگاه مورد استفاده قرار گرفت. میزان بالای سطح زیر منحنی (بالاتر از 80%) در هر دو رویکرد نشان دهنده قابلیت بالای مدل ها در تفکیک زیستگاه‌های مطلوب و نا‌مطلوب از یکدیگر بود. نتایج دو رویکرد نشان داد که آهو مناطقی با ارتفاع کم، شیب کم، نزدیک به منابع آبی و دور از جاده ها، مزارع و معادن را ترجیح می-دهد. مقایسه نقشه های مطلوبیت زیستگاه بدست آمده از گذشته و حال منطقه توسط هر دو رویکرد نشان داد که در سال های اخیر طبق رویکرد مکسنت 13% و طبق رویکرد رگرسیون لوجستیک 16%از سطح مناطق مطلوب زیستگاه آهو نسبت به سه دهه گذشته کاسته شده است.